Een hele tijd terug, in 2009, heb ik een werk van Beejoir bij Geoffry gekocht. Nieuwsgierig als ik ben ging ik met hem in gesprek, voor mijn serie interviews EYEspiration, over street art, inspiratie en hoe zijn galerie de afgelopen 3 jaar gegroeid is.

De galerie, St. Art Gallery, ben ik gestart, echt als liefhebber en verzamelaar, en zo is het eigenlijk uit de hand gelopen tot wat de galerie nu is. Ik ben nu 3 jaar bezig, en de eerste kunstbeurs waar we stonden was de Affordable Art Fair (AAF) in october 2009. En daarna was het tijd voor het serieuze Art Amsterdam.

Wat is je favoriete werk, tot op de dag vandaag?
In de watertoren heb ik diverse werken hangen waar ik gek van ben. Maar LV child van Beejoir is wel een van mijn favorieten. Daarnaast wacht ik al heel lang met smart op nieuw werk van hem. En dat is een soort van schaaltje gevuld met melk en pillen, gemaakt van brons. Als je het werk ziet, dan is het niet herkenbaar als brons, en hij maakt er maar een kleine oplage van. Het helpt niet mee dat hij in zijn werkplaats in Bangkok al een aantal keer een overstroming heeft gehad.

LV Child van Beejoir

Wat prikkelt jou? Waar haal jij je inspiratie vandaan?
Waar ik het meest van hou is het maatschappij kritische, en het mag van mij dan wel dwars zijn en een beetje schoppen tegen de maatschappij. K-Guy is daar wel een voorbeeld van, hij is dan ook vrij uitgesproken in zijn werk. Werk van bijvoorbeeld Collin van der Sluijs, waar meer fantasie in zijn werk zit, vind ik ook mooi. Alleen dat verkoopt weer lastiger, en ik begrijp het niet dat zijn werk niet beter loopt..

Wat ik onderweg allemaal geleerd heb?
Sinds de start van de galerie blijf ik leren. Van de omgang met mensen die werk bekijken tijdens beurzen. Hoe ga ik daar nou mee om? Sommige collega’s kunnen heel pusherig zijn om te zorgen dat een klant tot aankoop overgaat, daar geloof ik zelf niet in. Veel van de klanten die ik nu heb, komen voor een tweede of volgende aankoop terug. Dat heb ik liever, dan dat ik die ene verkoop een keer heb door gedrukt. Want uiteindelijk moeten zij zich goed voelen bij het werk. Regelmatig krijg ik te horen dat mensen ons open en benaderbaar vinden!

Akketfietje in Duitsland

Verder is het allemaal redelijk voorspoedig gegaan! Een keer een akkefietje met een kunstenaar, vlak voor een beurs in Duitsland. We zouden wat werk van hem meenemen. Maar eigenlijk had ik alles al ingepakt voor de beurs, dus het was echt allemaal laatste moment werk, en de stand was al ingedeeld. Zijn werk hing dan ook niet op een A plaats, toen de kunstenaar op de beurs was, en het zag hangen was hij daar niet van gecharmeerd. Waarna hij de beurs verliet zonder met mij te kletsen. Dus dat heb ik jammer genoeg later van hem gehoord.

Persfoto van de dag!

Wat wel een uitdaging is, om zoveel mogelijk uit de pers te halen en daar op een goede manier mee om te gaan. Eigenlijk is dat een continue proces. Vooral toen we veel pers aandacht kregen naar aanleiding van het tonen van de vliegende kat “Orvillecopter” op de Kunstrai afgelopen mei. Daar hadden we wellicht nog iets meer uit kunnen halen, achteraf gezien, Want de foto van Reuters was wereldwijd persfoto van de dag! En later hebben ze ook het filmpje van de vliegende opgezette kat vrijgegeven.

Wel blijf ik nog steeds investeren, in het opbouwen van een netwerk, en de klanten die ik weer terug zie komen, en nieuwe klanten binden. Verder geloof ik niet zo sterk in een fysieke galerie met een echte locatie. Want als er een expositie is, dan zie je alleen mensen bij een opening. En vervolgens druppelt er wat binnen, de dagen daarna. Maar als ik kijk naar de beurzen, en de AAF in het bijzonder. Dan wordt daar gewoon makkelijker gekocht. Daar komen jonge mensen op af, om hun eerste werk te kopen. Dus dat is gewoon erg fijn publiek, en het zijn er ook nog eens veel! Het concept is goed, je ziet er alleen een wisselend aanbod.

Pill Bowl van Beejoir

Wat is een tipping point in je leven?
Er komt nu wel steeds meer een serieuzer tintje aan street art. Er zijn kunstenaars die het een negatieve lading vinden hebben. En dan begrijp ik wel wat ze bedoelen, aangezien het in Nederland wat minder serieus is, dan bijvoorbeeld Engeland. Vaak proberen ze met een andere naam een draai te geven, zoals Urban Contemporary Art. Zelf heb ik dan zoiets, van wees er trots op, street art, dit is je roots! Verder ontwikkeld de scene zich en een AVRO kunstmaand draagt daar aan bij.

Wat staat boven aan je lijstje van wat je ooit nog eens wil doen?
Bovenaan mijn lijstje staat nu RAW Art Fair in Rotterdam, dat is een hele frisse beurs en dat willen ze voortzetten. We zijn nu samen aan het kijken of we daar meer invulling aan kunnen geven. Een voorbeeld daarvan is het plaatsen van een schildering aan de zijkant van het pand op papier van Super A. Dus dan staat er een hoog St. Art Gallery gehalte op RAW. En ze zien in dat het leuke dingen zijn, en niet commercieel. Ik ben dit dan ook allemaal gewoon gaan doen omdat ik het erg leuk vind. Ook wil ik graag nog een keer naar een mooie beurs in Engeland.

RAW art fair in Rotterdam

Street art: in de galerie of op straat?
Beide! Het is een ontwikkeling die gaande is, vanaf eind jaren 70 met de opkomst van de graffiti met Keith Haring etc. die de galerie in gingen. Hierdoor ontwikkelen ze zichzelf verder. En was het mogelijk om hun werk op een andere manier te uiten. Er blijft wat dat betreft wel altijd een spanningsveld bestaan tussen de galerie en de straat. En je ziet gewoon steeds meer dat het een erkende kunststroming is met de bijhorende veilingen van de grote veilinghuizen.

Wat is St. Art Gallery over 5 jaar?
Ik probeer steeds de galerie op meer en andere serieuze beurzen in te schrijven. Daar is Art Brussel voor die jaar een voorbeeld van. Op de lange termijn zou Art Basel of Frieze in Londen geweldig zijn. Wel merk ik dat we goed worden opgepikt op moderne kunstbeurzen.

Art Basel?

Daarnaast worden we ook steeds vaker gevraagd door anderen om een invulling te geven aan tentoonstelling. Afgelopen zomer was dat het geval met Urban Art House, in Amsterdam, waar in een oude loods 2 maanden lang onder meer werk van onze galerie te zien was. Verder zijn wij ook benaderd om in 2013 een bijdrage te leveren aan de Twente Biënnale, net zoals in 2011.

Wat voor ontwikkeling zie je in de street art scene?
Ik zie wel steeds meer interesse van uit andere galeries. Maar het publiek blijft hier in Nederland lastig om daar kunst aan te verkopen in deze stroming. Zeefdrukken bijvoorbeeld, dat loopt hier heel moeizaam. Terwijl dat in Engeland geen enkel probleem is. Verder wordt er in het buitenland vooral meer aandacht besteed aan street art. Het helpt ook niet mee dat er weinig originele en creatieve Nederlandse kunstenaars zijn, die ook echt bezig zijn met street art.

Je vindt St. Art Gallery trouwens terug in mijn lijstje met de beste street art galeries van Nederland!

EYEspiration is een serie interviews met onder andere street artist FAKE, designer Yuri Suzuki, en mezelf waarmee ik in gesprek ga over inspiratie, en hun werk. Ben je, of ken je een creatief die graag zijn inspiratie wilt delen? Neem gerust contact met mij op! Wil jij geen interview missen? [ninja-popup ID=9145]Schrijf jezelf dan in voor mijn wekelijkse nieuwsbrief[/ninja-popup].