Een paar jaar terug ontdekte ik tijdens het webjutten het werk van Fake voor het eerst. Fake Love, was dan ook het eerste werk dat ik tegenkwam. Waarin je goed kunt zien, hoe liefde pijn kan doen. De kunstenaar raakte geïnspireerd door de mensen om hem heen met een gebroken hart. En daar kwam dit kunstwerk van terecht. Genoeg redenen dus om met hem in gesprek te gaan voor mijn serie EYEspiration!

Al langer dan de helft van zijn leven is de 33 jarige Fake, Nederlandse kunstenaar uit Amsterdam, bezig met graffiti en street art. Waar hij een beetje per toeval in is gerold. De stencil kunstenaar wist van zijn hobby, zijn beroep te maken. Het humoristische en ironische werk van de autodidact vind je op straat in Amsterdam. Maar het is ook in shows over de hele wereld te zien: Noorwegen, Denemarken, Verenigd Koninkrijk tot aan de VS en zelfs in landen als Iran.

Hoe ben je eigenlijk met stencil art in aanraking gekomen?
Ik heb ooit in de Westerstraat in Amsterdam een stencil gezien van een record shop. Toen ging er bij mij een lichtje branden. En ik ben die dag meteen begonnen met het snijden van stencils, en nooit meer gestopt!

Wat hoop je met je werk te bereiken?
Ik hoop bij mensen een glimlach op het gezicht te brengen. En mensen te laten nadenken over de dingen om zich heen.

Wat zijn eigenlijk je uitdagingen als je op straat aan het werk bent?
Niet gepakt te worden door de politie, en om de juiste plek te vinden voor het werk dat ik wil gaan maken. En natuurlijk is het een eeuwig gevecht met de wind, die stencils zijn net zeilen. Maar alles draait eigenlijk om locatie locatie en locatie.

Wat prikkelt jou? Waar haal jij jouw inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie haal ik vooral uit mijn eigen leven en omgeving, zoals bij Fake Love. De dingen en mensen dicht bij mij inspireren mij. En de dingen die tussen ons plaats vinden geven mij vaak reden om werk te maken. Mijn zoontje is de laatste tijd erg in de ban van molens, dus ben ik aan de gang gegaan om een molen te schilderen. Met mijn twist natuurlijk.

Wat is een belangrijk tipping point in jouw leven?
Dat was het moment, waarop ik de keuze heb gemaakt om fulltime met mijn kunst verder te gaan. Ik heb een goed betaalde baan laten gaan voor het “zware” kunstenaars leven haha.

Wanneer heb je besloten om fulltime met jouw kunst verder te gaan? Was dat altijd al een plan, of is het zo gelopen?
In 2008 heb ik op Pan Amsterdam voor de “Kunst ontmoeting” mijn hele show uitverkocht. Dat was ook net het moment dat mijn werkgever mij vroeg extra voor het bedrijf te gaan werken. Ik was op dat moment al parttime aan het werk, om me meer op mijn kunst te focussen. Toen was de keuze eigenlijk wel makkelijk te maken. Ik heb toen de knoop doorgehakt. En nu ben ik inmiddels 5 jaar fulltime met mijn kunst bezig.

Ik zag dat jouw werk ook in het buitenland te zien is, neemt jouw werk daar sneller een vlucht dan in Nederland?
Ja, mijn werk is vooral in het buitenland gewild. Dit is eigenlijk altijd al zo geweest. Ik geef het internet daar de schuld van. Als ik een werk maak, en daar een foto van online zet, gaat dat meteen de halve wereld over. Ik denk dat ongeveer 10% van het werk dat ik verkoop in Nederland is en de rest in het buitenland.

Wat staat boven aan jouw lijstje van wat je ooit nog eens zou willen doen?
Mijn eigen huis ontwerpen en bouwen midden in een bos. Daar ben ik nu overigens erg hard aan het werken.

In jouw werk zie ik veel cartooneske invloeden, heb je wat dat betreft nog een favoriet karakter?
Nee, die heb ik niet echt, ik ben meer geïnteresseerd waar ze voor staan. En hoe ik dat dan weer kan gebruiken of kan ombuigen naar mijn eigen ideeën hier over. De Disney prinsesjes lijken natuurlijk heel onschuldig, maar ik kijk verder dan dat. Zij hebben ook behoeftes en en donkere kant.

Lees ook mijn interviews met street art galerie houder Geoffry van Vugt, de Chileense kunstenaar en designer Sebastian Errazuriz en design studio Laikingland.