Tijdens mijn afstudeerjaar aan de HKU, waar ik Kunst en Economie heb gestudeerd. Heeft Albert Hennipman mij en mijn team voor een project van het WNF begeleid. Naast de dag in de week die Albert doceert aan de HKU, is hij grafisch ontwerper en wegkapitein bij De Ruimte Ontwerpers. Het bureau runt hij samen met Robbert Slotman en Mark schalken.
Wat ik zelf het mooie en goede vind van dit buro, is dat ze geëngageerd werk maken. En daarbij reikt het van verhalen van mensen en organisaties in de sociale, maar ook politieke en culturele hoek. Goed voorbeeld daarvan is dan ook de website 99gram.nl, gericht op tienermeiden die dagelijks zoeken naar informatie over eten, gewicht en uiterlijk.
Hieronder vind je zijn zorgvuldig gekozen selectie, met verwijzingen naar het verleden, maar ook naar talent, veelal uit Utrecht. Ik heb zelf gniffelend achter mijn laptop gezeten tijdens het lezen en bekijken van zijn 9 beelden. Zet een kopje koffie of thee, ga ervoor zitten, en scroll verder!
Toen ik op de Design Academy zat was Anthon Beeke daar hoofddocent. Anthon was een icoon in die tijd. Geniaal. In al zijn brutaliteit zat altijd ook verfijning en een enorm gevoel voor de kern van het verhaal. Kijk maar naar het ‘blote meisjes alfabet‘. In het spectaculaire en provocerende idee zit een meesterlijk gevoel voor de typografische details van de letters. Tijdloos.
In 1976 verdween kunstenaar Bas Jan Ader met zijn bootje, ‘ocean wave’, op de Atlantische oceaan. Hij maakte op mij een verpletterende indruk toen ik zijn werk zag. En nog steeds raak ik ontroerd door zijn ’totale overgave’. In zijn performances laat hij zich vallen, rijdt de gracht in, valt van een dak. Maar het mooiste vind ik zijn zin: ‘I’m too sad to tell you’. Bij het lezen hiervan vraag je af, waarom we vaak alles zo mooi willen laten zijn. In wat we willen verbergen of wat we proberen te vermijden, daar zit een onvermijdelijke schoonheid en zeggingskracht in. Wat sterk tot mijn verbeelding spreekt, ook al ben ik zelf veel voorzichtiger. Daarom is hij één van mijn helden!
Toen ik een jaar of 8 was, was ik helemaal weg van dit boek. En nu zie ik weer in, dat wat er in dit boek staat, helemaal van deze tijd is: een wereld in transitie. Dat weet Philippe Fix in Het wonderlijke meesterwerk van Serafijn, geweldig te verbeelden. Van oude rommeltjes worden nieuwe dingen gemaakt. En dat laat hij heel geëngageerd zien, naar kinderen toe: heerlijk toch?! Maak je dromen waar, maak geen marionet van jezelf voor commerciële uitbuiting en betuttelende overheden. Ik had hier ook voor een favoriete kunstenaar als John Körmeling en/of Joost Conijn kunnen kiezen. Zij zijn vleesgeworden serafijnen, dromers die concretiseren wat hun vrije geest ze ingeeft. Maar ik blijf bij dit boek, omdat het kinderen aanspreekt op het gebruiken van hun fantasie en betrokkenheid met de wereld om ze heen. En de ontsnapping aan het einde van het verhaal met een trapje de lucht in is zoo hartverscheurend mooi gevonden!
Nina Mathijsen heeft samen met Marnix de Klerck het bureau TAKEADETOUR in Utrecht. Wat kan ik zeggen, ze zijn samen 2 jaar op reis geweest (DETOUR). En nu jaren een eigenzinnig koppel dat oa bekendheid kreeg met opvallend werk voor FNV bondgenoten. Prachtig, betrokken werk!
Nina is een oud-student van mij, en ze koppelt haar prachtige tekenhand ogenschijnlijk moeiteloos aan bestaande foto’s. Ik houd erg van die grensoverschrijding tussen ‘echt’ en fantasie. The Urbanous People is recent werk. Een serie met foto’s van Rachel Schraven in combinatie met illustraties van Nina. Expressief, als stamleden van over de hele wereld. Binnenkort kun je haar werk bewonderen in Vestal Magazine. En het was ook te zien tijdens InFashion.
Ik geef les aan de afdeling illustratie op de HKU, vormgeving en typografie. Jaarlijks hebben we een terugkerend boekproject aan het eind van jaar 1. Studenten maken dan hun eigen pagina’s en samen vormt dat een boek. Tijdens dit project zie je ze groeien als individu, maar ook samen als groep. En dat vind ik belangrijk, dat je elkaar aanvult, en een gemeenschappelijk doel formuleert. Ons vak is al individueel genoeg, koester daarom je medestudenten! Dit jaar was het thema, het beest. Het boek is in een oplage van 70 gebonden. Bekijk hieronder het filmpje met de ‘making of ..’
Als je in de buurt bent, wandel dan gerust binnen bij de HKU. Om bij de boekdrukwerkplaats een exemplaar in te zien.
Serie van meer dan 100 tekeningen, allen 13 x 26 cm. Gemaakt tijdens de periode waarin Manuel Kurpershoek zelf voor kanker werd behandelt met chemo en beenmergtransplantatie. Gezegend met een enorme tekenlust, verbeelde hij de kronkels en demonen in zijn hoofd en lijf. En liet ze een eigen leven leiden. Waarin hij wel de regie had, én zich mee liet voeren in zijn eigen fantasie. Wonderlijk, vermakelijk, virtuoos, gek en uitbundig in alle extremen. Manuel is nu (nog) steeds mijn maat op de HKU en hij beheert de boekdrukwerkplaats.
Voor mijn 50ste verjaardag maakte ik 100 gescheurde vogels voor vrienden. Ik houd van papier en scheuren. Met heel eenvoudige middelen, en door goed te kijken ontstaan de mooiste dingen. Ik pas het veel toe in mijn werk, van boek tot website-ontwerp. En nu maak ik vogels van stukjes restpapier. Daar heb ik een paar doosjes van achter, en onder mijn werktafel staan. Ik pak de stukjes, knip, scheur en schuif en ‘tsjilp’ er ligt een vogel.
Nadat ik de vogel heb gefotografeerd gaat hij los in een envelopje naar zijn nieuwe eigenaar. Die krijgt dan een klein vogelbouwpakketje en een uniek kunstwerkje. Ik word er blij van, en de mensen die ze krijgen ook. Dus ik ben er nog niet klaar mee.
Zelf zit ik in het grafische vak, zoals het is doorgegeven door mensen als Willem Sandberg, Dick Elfers en de onlangs overleden Jan Bons. De film ‘ontwerpen in vrijheid’ over de ontwerper Jan Bons geeft een mooi beeld uit de beroepspraktijk van deze meesters. In een animatieworkshop bij Femke Hoyng maakte ik vorig jaar mijn eerste korte stop motion met hetzelfde als uitgangspunt scheuren en scharen. Gooi niks weg!
Bart van der Lee, oud student, maar inmiddels selfmade muzikant. Koos voor de muziek, vader zijn, en een baan als werkplaatsbeheerder bij de HKU. Gevoelig ondanks zijn woeste baard. In zijn keuzes en oprechtheid schuilt een enorme kracht, maar ook kwetsbaarheid, die ik enorm waardeer. Bart zien en horen is geruststellend en verontrustend. Houd je wakker terwijl je wegdommelt. Ik houd, intens, van dat contrast!
Zijn derde cd is bijna uit. Weer weergaloos mooi, zelf gepromoot bij ‘voor de kunst’. Met artwork van Job Kind, en dit prachtige portret is van Kees Muizelaar. Dat zijn drie dikke vliegen in één klap
Ik wilde afsluiten waar ik mee begon. Met naakte meisjes. Niet omdat ik seksistisch ben, integendeel. Ik bewonder vrouwen, en ik vind het helden en voorvoel dat de tijd daar is, dat ze zich definitief bevrijden van de ketens die hun vrijheid belemmeren. In actievoeren ontstaan de beste ontwerpen, want ze komen uit het hart en ze hebben kracht. Femen brengt na Pussy Riot de wereld in beweging, tegen onderdrukking en uitbuiting.
Bekijk hieronder: Women are Heroes! Het werk komt van één van mijn favoriete (street-art)-kunstenaars van nu JR. Die een tijd terug 5 portretten maakte van vrouwen in de armste delen van de wereld.
[ninja-popup ID=9145]Schrijf je in voor de gratis wekelijkse nieuwsbrief[/ninja-popup]. Zodat je altijd het beste en meest inspirerende van EYEspired ontvangt.
Reacties
Schrijf je reactie